Ζαντκίν, Οσίπ

(Ossip Zadkine, Σμολένσκ 1890 – 1967). Ρώσος γλύπτης. Εγκαταστάθηκε στο Παρίσι το 1909, έπειτα από διαμονή τριών χρόνων στην Αγγλία. Υπήρξε θαυμαστής και μελετητής των έργων του Ροντέν. Το 1921, παρακινούμενος από τη νεωτεριστική ποιητική του Μπρανκούζι, προσανατολίστηκε στον κυβισμό, αποφεύγοντας όμως τις νεωτεριστικές θέσεις του. Η ώριμη τεχνοτροπία του είναι μια παράξενη αντιστροφή του κυβισμού, με την έννοια ότι, ενώ υιοθετεί την αναλυτική ερμηνεία, απορρίπτει τις πλαστικές αξίες του συγκεκριμένου ρεύματος. Τα έργα του, τα οποία έχει εμπνευστεί από την τέχνη των νέγρων, από τον ιερατισμό των πρωτόγονων και από μυθολογικά θέματα, χαρακτηρίζονται από την ελεύθερη ρυθμικότητα των επιπέδων και από τα επανειλημμένα κοιλώματα που τα διαπερνούν και τους προσδίδουν εξωπραγματική ελαφρύτητα, σχεδόν υπερρεαλιστική (Προφήτης 1945, Μουσείο Γκρενόμπλ· Βλάστηση 1951, Τορίνο, Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης· ΜικρόςΟρφέας 1949, Παρίσι, Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης). Ο «Μικρός Ορφέας» (1948), χάλκινο έργο του Ρώσου γλύπτη Οσίπ Ζαντκίν.